Wiara, dyscyplina i otwartość « Grande Loge des Cultures et de la Spiritualité Polska ∴ Wielka Loża Kultur i Duchowości Polska
22581
post-template-default,single,single-post,postid-22581,single-format-standard,theme-hazel,hazel-core-1.0.5,woocommerce-no-js,ajax_fade,page_not_loaded,,select-theme-ver-4.7,wpb-js-composer js-comp-ver-6.4.2,vc_responsive
 
Trzech filozofów, Giorgione

Wiara, dyscyplina i otwartość

Podążanie jakąkolwiek drogą zawsze wymaga punktów orientacyjnych, w przeciwnym wypadku okazać się ono może zwykłym błądzeniem.

 

Ideał wolnomularski dostarcza nam kilku takich punktów. Dzięki kultywowaniu braterstwa i tolerancji, poszukiwaniu Światła i Prawdy, które stanowią jego fundamenty, a także posługiwaniu się narzędziami, których sposób zastosowania pochodzi z zamierzchłych czasów. Praca symboliczna pozwala na odnalezienie podobnej, jeżeli nie lepszej, odpowiedzi na problemy społeczne, niż ich bezpośrednie rozważenie.

 

Lecz ten wspólny trzon przejawia się w sposób zróżnicowany w poszczególnych Obediencjach, bowiem każda z nich przyjmuje inną perspektywę, charakteryzuje się innymi, choć uzupełniającymi się, podejściami, różnymi propozycjami filozoficznymi, moralnymi i sposobami sprawowania władzy, na podstawie których budowany jest egregor naszych Członkiń i Członków.

 

Wspólny obowiązek wszystkich Obediencji – dlatego właśnie, że są Obediencjami wolnomularskimi – polega na czynieniu tego w poszanowaniu drugiego człowieka.

 

Wartości GLCS wyrażają się na trzy sposoby:

 

Po pierwsze, poprzez wiarę w siłę wyższą, która stanowi dla nas fundament drogi inicjacyjnej. Wiarę można wyrażać na różne sposoby, które powinny sytuować się w ramach zasady świeckości. Nie wyklucza ona żadnych wierzeń, lecz stanowi gwarancję ich poszanowania. Niezależnie od tego czy przysięga składana jest na Biblię, Nowy Testament, Koran czy jakąkolwiek inną święta księgę lub zbiór zawierający wyższą formę myśli, najważniejsze, żeby konstrukcja naszej wspólnej Świątyni i Świątyni przeznaczonej dla ogółu odbywała się na fundamentach duchowych podzielanych przez wszystkich.

 

Dyscyplina stanowi nasz drugi filar. Dyscyplina w poszukiwaniach, w sposobie wyrażania się, w ubiorze i zachowaniu. Nasze zgromadzenia muszą być przygotowywane starannie. Rytuał musi być dokładnie odtwarzany i przestrzegany, żebyśmy mogli uruchomić naszą energię, a następnie się nią dzielić. Wymiana werbalna musi odbywać się w sposób uporządkowany i metodyczny. Musimy dążyć nie tylko do szczerości, lecz także umiaru, jakości, piękna mowy, głębi i – co nie stanowi sprzeczności, wręcz przeciwnie – prostoty. Naszym celem jest oświecanie, nie błyszczenie. Ubiór i pozycje ciała, które przyjmujemy wyrażają szacunek jakim darzymy pozostałych uczestników zgromadzenia. Dlatego muszą być nienaganne i mieścić się w graniach przyjętych norm.

 

Wreszcie, otwartość, która jest nieodzowną wartością GLCS. To powód, dla którego GLCS od samego początku była ustanowiona jako Obediencja mieszana.Uważamy, że poznawanie różnorodnych kultur oraz zgłębianie śladów i nauczań, które po sobie pozostawiły, stanowi najlepsze podejście do duchowości. Myślimy również, że kultury są żywe i że z każdym dniem rozwijają się dzięki postępom naukowym, technologicznym, społecznym, artystycznym i filozoficznym.

 

Uważamy, że naszym obowiązkiem jest wdrażanie tych odkryć do naszego sposobu myślenia i działania, do naszego masońskiego sposobu bycia. Tradycja nie stanowi przeszkody dla postępu, lecz jest jego podstawą.

 

Te zasady stanowią podstawowe wartości GLCS. Każda nasza Członkini i każdy nasz Członek, niezależnie od posiadanego stopnia, musi żyć zgodnie z nimi i ich bronić. Doskonałość jest w zasięgu każdej i każdego z nas, bez wyjątku.

 

Nasza droga jest wspaniałym przyczynkiem do zbliżenia tych, którzy dzielą podobne ideały ludzkie, pokojowe i braterskie.

 

Henri Chabert, Foi, Rigueur et Ouverture, „La Lettre” 2015, nr 4 [tłum. B:.Dawid Steinkeller].

No Comments

Post a Comment